Office Hall

In deze speciale gang van het kasteel zijn alle kantoren van de docenten te vinden. Word je op het matje geroepen bij Snape of bij McGonagall? Dan moet je hier zijn...

Na een gesprekje met hoofdmeester Dumbledore en professor Umbridge, liep ik het kantoor in die speciaal was gemaakt voor stagiaires. Ik heb me laten vertellen dat het niet vaak voorkwam dat er stagiaires waren op Hogwarts, maar dat er wel een drukke periode aan zat te komen.
In het kantoor stonden twee bureaus tegenover elkaar aan beide kanten van de kamer. De muur achter et bureau was bedekt met een boekenkast, waar een paar studieboeken al in stonden. Aan een kant, degene met de meeste boeken, was het thema meer Defence against the Dark Arts en Transfiguration, mijn vakken, en ik koos dat bureau uit. Mijn trunk stond ook naast dit bureau en met een knip van mijn vinger werden mijn schoolspullen uitgepakt.
Ik stond tegen het bureau geleund in een boek te bladeren die niet van mij was, toen de deur opende. Ik verwachtte dat professor McGonagall naar binnen zou komen, aangezien ze niet aanwezig was bij het gesprekje met Dumbledore en Umbridge. Maar het was een blonde jongen met zilveren ogen die het licht op elke mogelijke manier leken te vangen. Hij keek verbaasd toen hij mij opmerkte, maar gaf me toen een betoverende glimlach.

Ja hoor, jij zal dit jaar de enige stagiaire zijn. De woorden van Dumbledore galmen nog na in mijn hoofd. Seniele oude gast. Maar gelukkig was ze mooi, bloedmooi. Ik glimlachte naar haar en stapte naar binnen. Achter me viel de deur met een doffe klap dicht.
"Goedenavond, dan maar?" Ik loop naar mijn bureau en pak waar ik naar op zoek was; een verslag dat nog gecheckt moest worden op fouten zodat ik het morgen kan inleveren.
"Hallo." zegt ze met een lichte glimlach. Ze had mij net zo min verwacht als ik haar. Dan besluit ze toch maar haar boek dicht te slaan en haar hand naar me uit te houden. "Geneviève."
"Scorpius." antwoord ik als ik haar hand pak en hem schud. "Stagiair Potions en Charms."
"Defense en Transfiguration." Haar glimlach wordt wijder.
"Ambitieus." Ik trek mijn wenkbrauwen op met een grijns. "Dan moet je me toch eens over je studiekeuze vertellen..."

Hoewel de ruimte groot leek bij binnenkomst, was het toch kleiner met zijn binnenkomst. De bureaus stonden toch op enige afstand, zo'n 2 meter, maar terwijl hij zo de ruimte doorkruiste, leek de afstand nihil. Geïnteresseerd pakte hij mijn boek op die ik geopende op mijn bureau had gelegd en hij las de titel met zijn lange vinger tussen de pagina's. Met even veel sier legde hij het boek terug op het bureau, op de kop en keek hij mij aan.
Ik slikte. "Ik wil graag bij het Britse ministerie van Magie komen te werken. 'Et lijkt mij zo vele malen uitdagender dan in Frankrijk zitten."
Hij knikte alsof dat uitleg genoeg was. Die eeuwige vete tussen Engelsen en Fransen... "Welkom in Engeland, mademoiselle."
Ik kon niet anders dan lachen om zijn waardeloze accent. "Merci beaucoup, monsieur. Maar uzelf geeft zelf ook twee vakken. Dat is niet niks."
Hij liep om mijn bureau heen en leunde met zijn achterwerk tegen de rand en glimlachte naar mij. Mijn keel werd droog. Zijn lichaam was lang en slank, maar niet overdreven gespierd. Alles aan hem was sierlijk, elke beweging gracieus.
Ik had door dat ik staarde en ik keek naar mijn voeten voordat ik weer terugkeek in zijn prachtige zilveren ogen.

Ik bekeek haar nog eens goed. Groene ogen keken terug naar mij, nieuwsgierig en observerend.
"Nee," beaam ik met een glimlach. "Dat is het zeker niet. Maar is dat nou juist niet de uitdaging? Om een doel te vinden en daar honderdtien procent voor te gaan?"
Ze glimlacht en knikt. Alles aan haar lichaamstaal verteld me dat ze zich ongemakkelijk voelt. Niet perse dat ze hier niet wilt zijn, maar dat ze niet weet wat ze met de situatie aanmoet. Ik kan het haar niet kwalijk nemen; ik had ook niet bepaald verwacht dat ik een knappe collega tegen zou komen. Zij waarschijnlijk ook niet.
"Dus," zeg ik terwijl ik weer overeind kom. "Aangezien wij veel van elkaar gaan zien, lijkt het me goed dat we elkaar iets beter leren kennen."
Ze kijkt me een beetje verrast aan, maar ik zie de glitter in haar ogen waardoor ik weet dat ze het een goed idee vindt. Ik grijns. "Dat is het fijne van hier in dienst zijn. Wij hebben geen curfew. En aangezien ik durf te gokken dat jij hier niet vandaan komt, vind ik het wel een strak plan dat we het kasteel gaan verkennen. Dat is 's nachts sowieso veel leuker dan overdag."
Met nog steeds dezelfde grijns houdt ik mijn hand naar haar uit. Ze pakt hem aan.